Aan fysiotherapie zitten veel aspecten. Zo heb je de technische invulling van het vak. Hoe zie je of iet vastzit? of een spier te zwak is? etc. Je hebt de administratieve kant: hoe schrijf ik alles goed op? Maar je hebt bijvoorbeeld ook de kant van de zorgverzekeraar en alle dingen die daar bij komen kijken. Al deze genoemde zaken zijn belangrijk en er zijn nog veel meer belangrijke zaken die een fysiotherapeut een goede fysiotherapeut kunnen maken. Het belangrijkste aan het vak vind ik verreweg het contact dat je met een ander persoon kunt maken. Dit is belangrijk om het probleem van de patiënt te kunnen doorgronden, maar ook om ze bijvoorbeeld die belangrijke oefeningen te laten doen. Bovenal is het leuk om met mensen om te gaan.
Nu zullen jullie denken waar komt dit nu vandaan, heeft dit wel een plaats op een blog zoals deze? Deze gedachtes kwamen in me op toen vorige week een patiënt van me overleed. FysiekFit bestaat 7 jaar dit jaar en 7 jaar lang kwam bij deze man aan huis om te oefenen. Hierdoor kon hij fit blijven en konden zijn kinderen de zorg blijven leveren die hij nodig had. De man was boven de 90 en had dus een bagage aan verhalen en levenswijsheid. Aanvankelijk praatten we ook regelmatig over vroeger, voetbal en andere actualiteiten. Het laatste half jaar ging het allemaal steeds slechter en was verbaal contact maken steeds moeilijker. Toch was er nog de non verbale communicatie waaruit je ook veel kunt halen. Ook het bewegen werd steeds moeilijker. Plots ging het allemaal niet meer en raakt hij in een subcomateuze, zeg maar slaap-toestand. Enkele dagen later was hij overleden. Erg triest is dat natuurlijk, maar van de familie kreeg ik toch het gevoel en de opmerkingen dat zij mijn inspanningen zeer gewaardeerd hebben.
Kortom: ondanks dat het bewegen steeds slechter ging (en dat is toch mijn primaire taak als fysio), krijg ik zeer veel energie van het contact met mensen. Daarvan geniet ik het meest. Ook de trieste zaken van het leven horen daarbij.
Ja fysiotherapie is een mooi vak!